“Eretz Sham” – “The Land Over There”. Formation of the Images of Poland in Texts by Israeli Authors of the Third post-Holocaust Generation

Wydział Filologii Polskiej i KlasycznejGłównym celem pracy jest rozpoznanie i opisanie strategii konstruowania obrazów Polski w tekstach kultury autorstwa przedstawicieli izraelskiego trzeciego pokolenia po Zagładzie. Analiza wybranych tekstów pozwala wskazać najbardziej charakterystyczne motywy i określić relację między statusem Szoa w izraelskiej wyobraźni zbiorowej a sposobami konceptualizacji Polski na obszarze literatury i sztuki. Twierdzę, że choć Polska pozostaje w izraelskiej pamięci zbiorowej nierozerwalnie związana z tematem zagłady, to związki te są przez przedstawicieli trzeciego pokolenia dyskutowane i krytykowane. Obraz Polski w analizowanych tekstach jest kształtowany na drodze (1) konstrukcji (własnej tożsamości), (2) re-konstrukcji (przyjętego modelu historycznej narracji, przenoszonych wspomnień przodków,etc.), lub (3) dekonstrukcji (poprzez subwersywne użycie wymienionych strategii lub przyjmowanie nowych perspektyw). Co więcej, Polska rzeczywistość, choć istotna, nie jest znacząca per se, ale traktuje się ją jako kliszę odzwierciedlającą tendencje rozwijające się na obszarze izraelskiej pamięci zbiorowej, oferuje spojrzenie na współczesne mechanizmy kolektywnego pamiętania, ich wewnętrzną dynamikę i zróżnicowanie.The purpose of the dissertation is to recognize and to describe the strategies of formation of the images of Poland in cultural texts by Israeli authors of the third post-Holocaust generation. An analysis of the chosen texts allows to point out the most characteristic motives and to define a relation between the status of Shoah in Israeli collective memory and the ways of conceptualization of Poland in the field of literature and art. I argue that although Poland in Israeli collective memory remains tied up with the Shoah, these ties are discussed and criticized by the representatives of the third generation. I also argue that the image of Poland in the analyzed texts is developed through either (1) construction (of one’s fuller identity), or (2) re-construction (of the model present in official historical discourse, transmitted memories of the ancestors, etc.), or (3) deconstruction (through subversive use of abovementioned strategies as well as applying new perspectives). Moreover, I argue that Polish reality, albeit significant, is not important per se but is rather treated as a cliché that reflects the tendencies developing in the area of Israeli collective memory, and gives a perspective on contemporary mechanisms of collective remembrance, their internal dynamics and diversity